«Καθόταν και παρατηρούσε το φόβο μας. Τον άκουσα να πυροβολεί και να γελάει. Δε μπορώ να καταλάβω πως ήταν τόσο ήρεμος». Ιστορίες βγαλμένες από έναν εφιάλτη που συγκλονίζουν. Οι επιζώντες της σφαγής στην Οτόγια διηγούνται τον τρόμο, το φόβο, το θάρρος, την αυταπάρνηση και την παράνοια του δολοφόνου.Μια από τις πολλές που βλέπουν το φως της δημοσιότητα και η ιστορία της 18χρονης Έμμα Μαρτίνοβιτς. Η αγωνία της να γλιτώσει, ο φόβος ακούγοντας τους πυροβολισμούς και το μεγαλείο της ψυχής όταν έσωσε από βέβαιο θάνατο ένα 11χρονο αγόρι, που λίγες στιγμές πριν είχε δει τον πατέρα του να δολοφονείται.
Αφού άκουσαν πυροβολισμούς και είδαν κάποιους να τρέχουν φωνάζοντας «τρέξτε, τρέξτε», η Έμμα και άλλοι άρχισαν να τρέχουν προς την ακτή. Ο χρόνος τους φαινόταν... αιώνας. Στέλνει μήνυμα στη μητέρα, τον πατέρα και στον μικρό της αδερφό να τους πει τι συμβαίνει στο νησί και κυρίως πως τους αγαπάει.
Φτάνοντας στην ακτή, βλέπει ένα πτώμα μέσα στη λίμνη. «Τον γύρισα, του έβγαλα την κουκούλα και είδα πως ήταν ένας φίλος μου. Είχε σημάδι από σφαίρα στο μέτωπο. Δεν είχα χρόνο να αντιδράσω. Του έδωσα ένα τελευταίο φιλί στο μάγουλο και κρύφτηκα ξανά», λέει.
Αφού είχαν κολυμπήσει 5-10 λεπτά άκουσαν ξανά πυροβολισμούς. Γύρισε και είδε τον Μπρέιβικ πάνω σε ένα λόφο. «Μας κοιτούσε και παρατηρούσε το φόβο μας. Απλά καθόταν εκεί για πολλή ώρα. Μετά, σήκωσε το όπλο και μας πυροβόλησε». Η κοπέλα που Κολυμπούσε δίπλα της, τραυματίζεται. Ο μακελάρης ξεσπάει σε γέλια.
«Τον έβλεπα να περπατάει σιγά σιγά δίπλα στα θύματά του. Δε μπορώ να καταλάβω πως ήταν τόσο ήρεμος. Σκέφτηκα πως έπρεπε να γυρίσω και να κολυμπήσω. Αλλά αν ήταν να με σκοτώσει, ήθελα να τον βλέπω».
Η Έμμα δεν έσωσε μόνο τη δική της ζωή αλλά και ενός 11χρονου αγοριού. Κολυμπούσε δίπλα της. «Είσαι πολύ καλός, συνέχισε να κολυμπάς», του είπε. Την κοίταξε και της είπε: «Ο μπαμπάς μου είναι νεκρός». «Πρέπει να τα καταφέρεις, η μαμά σου σε περιμένει» του απάντησε. «Νόμιζα ότι οι αστυνομικοί ήταν καλοί», είπε ο 11χρονος κλαίγοντας...
newsit
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου